EPILOG
Dla nas już nakryty stół,
wertujemy kartę dań.
On tak nagle musi wyjść,
w romantycznym blasku świec.
Zamawiam płacz.
wertujemy kartę dań.
On tak nagle musi wyjść,
w romantycznym blasku świec.
Zamawiam płacz.
Znudzeni dniem, wieczorem i
rozmową zasnęli. Maja nasłuchiwała jego bicia serca, a Robert czuł, że ma przy
sobie tę właściwą osobę. Rankiem spakowali wszystkie jej rzeczy. Zadzwoniła do
swoich uczennic i do dewelopera, że jednak rezygnuje z Monachium i wraca na
stare śmieci. Wreszcie siedziała u siebie. Była tam gdzie czuła się najlepiej.
Od razu przyszli jej rodzice i Angela. Dostała od nich reprymendę odnośnie
wyjazdu. Należało jej się to jak nikomu
innemu.
ROK PÓŹNIEJ
Angela nadal układa sobie
życie z boskim Mario. Ostatnio wyjechali na Majorkę. Byli tam dość długo. Szulc
stała się rozpoznawalną na cały świat aktorką. Raz zagrała nawet w
Hollywoodzkiej produkcji u boku wspaniałego reżysera. Ostatnio wystąpiła nawet
u Kuby Wojewódzkiego. Było mnóstwo śmiechu.
Wywiad:,, No, ale Angela!
Przyznaj się wszystkim. Jak to jest mieszkać z Niemcem pod jednym dachem?- pyta
Kuba
- No jak to jak?? Normalnie-
i śmiech
- Nie. Ja wam powiem jak to
jest.- zwraca się do publiczności- Przychodzi Mario do domu i mówi: Cześć
kochanie to ja Goetze!, na to Angela: BOŻE!! GOETZE!? Już lecę!!!”
Było jeszcze wiele innych
tego typu pytań. Nie można było się nie śmiać. Ogólnie rzecz biorąc ich życie
jest piękne. Bez sprzeczek i nieporozumień. Wszystko idealnie poukładane.
MAJA
A jak jest u mnie? Ciekawe
pytanie. U mnie coraz lepiej. Rok wcześniej przyjechałam powrotem do Dortmundu. Miałam nadzieję, że wszystko mi
się ułoży i będzie po staremu. Na początku tak było. Robert szykował
romantyczne kolacje, które później dokańczaliśmy w łóżku. Cieszyłam się, że
znów nam się zaczyna układać. Niestety po pewnym czasie zaczęło się walić.
Zaczęłam studia i Lewy nie miał dla mnie tyle czasu co wcześniej. Uciekał
myślami w inne miejsca pozostawiając mnie na pastwę losu. Nie miał ochoty ze mą
rozmawiać. Po każdym przegranym meczu wyzywał się na mnie. Nasz związek
zakończył się na jednej z imprez. Poznał tam młodszą ode mnie o dwa lata, pustą
idiotkę, którą jeszcze w tę samą nos zaciągnął do klubowej toalety. Można się
domyślać co tam robili. Wybiegłam z płaczem. Próbował się do mnie dodzwonić, ale
ja byłam nieugięta. Postawiłam na swoim i tym razem już nie odpuściła.
Przeniosłam papiery i zaczęłam studia w Monachium. Tak jest! Powróciłam do
Bawarii. A teraz? Teraz to ja jestem mamusią. 20 listopada urodziłam
prześlicznego synka, któremu nadałam imię Marco, po jego chrzestnym. Pewnie
zastanawiacie się czy jego ojcem jest Robert, hmmm…?? Otóż nie! Nie na próżno
wróciłam do Monachium. Moim narzeczonym jest Gomez. Miło patrzeć jak stoi tu
przede mną i trzyma małego na rękach.
- Skarbie, bo ja już muszę
lecieć..- oznajmił
- Tak, wiem. Daj małego, bo
się spóźnisz.
- Ale obiecaj, że
przyjdziecie na trening.- pocałował mnie w policzek
- obiecuję.
Na drugi rok wzięliśmy ślub.
Teraz nazywam się Maja Gomez. Ukończyłam studia i pracuję na jako menager w
wytwórni muzycznej. Miła praca. Z Robertem nadal utrzymuję kontakt. Z tego co
mi wiadomo i się nie zmieniło jest z tą
dziewczyną, którą poznał w barze. Fajnie, że mu się układa. Ocho. Ktoś puka do
drzwi. To właśnie on. Stoi przede mną sam ROBERT LEWANDOWSKI ze swoją
dziewczyną. Zaprosiłam ich do środka. Stwierdzam, iż Magda jest miłą osobą pomimo to , że ukradła mi go. Z porażką droga Maju trzeba się umieć
pogodzić i obrócić ją w sukces. Długo rozmawialiśmy. Ona poszła do toalety, a
on pocałował mnie i wypowiedział słowa, których nigdy nie zapomnę:
,, Kiedyś zrozumiesz,
że za Tobą Tęskniłam. Chciałbym czasami uciec do ciebie i znów móc się z tobą
kochać. Mam świadomość tego, że spieprzyłem na maxa! Ale Maja ja nigdy o tobie,
o nas nie zapomnę”
__________________________________________________________________________
Moje kochane czytelniczki :)) Postanowiłam nie czekać do soboty i oddaję wam już dzisiaj epilog :) Wiem, że pewnie nie spodziewałyście się takiego nagłego końca i zawrotu akcji, ale Maja już od samego początku tego opowiadania miała zakręcone życie. Przyznam szczerze, że pisanie tego bloga nie poszło tak ja sobie to wcześniej zaplanowałam. No cóż. Zaczęłam pisanie nowej historii
http://milosci-nie-zabijesz.blogspot.com/... Wygląd bloga będzie się zmieniał. Tam znajdziecie zakładkę dotyczącą mnie :) Mogę wam zdradzić , że nieco się zdziwicie :)) Ale ja lubię zaskakiwać :))
Na koniec chciałabym was strasznie podziękować za to, że byłyście ze mną i mam nadzieję, że będziecie w nowym opowiadaniu :) Dziękuję za tak liczne odwiedziny i za komentarze pod rozdziałami :)) Jesteście wspaniałe:) Kocham was :** I proszę nie zostawiajcie mnie :)) Przebrnijmy przez kolejne opowiadanie razem <3
Dodam jeszcze coś o wczorajszym meczu ;) Uśpiłam się chyba o 3 nad ranem. Byłam bardzo rozemocjonowana ( i chyba nadal jestem :* ) Jestem dumna z chłopaków pomimo to, że przegrali :**
No to co ?? Do zobaczyska kochane **
Papaty:** <3
Szkoda, że już koniec :c
OdpowiedzUsuńAle epilog świetny!
No i oczywiście będę czytać Twojego nowego bloga ;)
Zapraszam do mnie http://bvbstory.blogspot.com/ :)
O Boże ;c ! Popłakałam się na końcówce. Jeju Robert i Majka nie są i nigdy nie będą razem! Boże, jak ciężko mi to zrozumieć. A jeszcze ciężej pojąć, że to koniec tego opowiadania ;c Dziękuję za wszystkie wspaniałe rozdziały! Buziaki ;*
OdpowiedzUsuńłoo, no tego to się nie spodziewałam! przecież ona i Robert.. ech, szkoda :c ale wiesz co jest najgorsze? że to już koniec! jedynie co mnie pociesza to to, że piszesz kolejne opowiadanie. już zapowiadam z góry, że będę najwierniejszą czytelniczką, kochana! :* ogólnie epilog jest świetny (patrząc nie od strony treści, lecz budowy :D) buziak! :*
OdpowiedzUsuńszkoda że to się tak wszystko skończył,ale blog śiwetnie prowadziłaś
OdpowiedzUsuńNo tego to ja bym się nie spodziewała. Całkowicie zmieniłaś to. No ale wyszło wspaniale. Szkoda że to już koniec. Pozdrawiam ;*
OdpowiedzUsuńMatko... Twój blog jest niesamowity Na niektórych rozdziałach ryczałam, na innych śmiałam w niebogłosy. Bardzo niespotykane zakończenie. Niby happy end ale nie do końca. Muszę się przyznać, ż do samego końca miałam nadzieję, że Robert i Maja będą razem a tu BUM. Niespodzianka.
OdpowiedzUsuńPodsumowując:
Masz niezwykły talent do pisania. Pozdrawiam i lecę na twój kolejny blog :*
fajne! ;D
OdpowiedzUsuń