Rozdział 9 Po co tu przyszłaś ??.....

[Maja]

Otworzyłam drzwi. Moim oczom ukazała się jakaś dziewczyna. Miała na sobie różowe wysokie szpilki, długie spodnie i jakąś koszulę ( też różową). Włosy miała długie i brązowe. W sumie były takie jak moje. Była ładna, można by rzec bardzo ładna. Wpuściłam ją do środka pomimo to, że jej nie znałam. Weszła do salonu. Czuła się jak u siebie w domu. Stanęła chłopakom przed telewizorem i zerkała na Hummelsa.

• Po co tu przyszłaś?? Myślałem, że już wszystko sobie wyjaśniliśmy??

Patrzył się na nią z pod byka. Wypowiadał te słowa bardzo swobodnie. Nie zwracał uwagi na mnie i Moritza.

• Kochanie daj spokój. Ja wierzę w nas, w naszą miłość. My jesteśmy sobie pisani.
• Pisani powiadasz.
• Tak ! To jest zapisane w gwiazdach.
• Zaraz je zobaczysz bo długo u mnie nie zabawisz.
• Dlaczego tak mówisz??

Przerwałam im tą wymianę zdań. Nie miałam ochoty wysłuchiwać problemów miłosnych kolegi i jego jak widać byłej. Mam dosyć swoich spraw. Po co angażować się w inne.

• To może ja już pójdę??
• Nie Maju zostać. Cathy już wychodzi.- wskazał jej drzwi.
• Ale ja i tak już muszę iść, więc może przejdę się z tobą- popatrzyłam na dziewczynę
• Ok.- była jakby zachwycona.

Wyszłyśmy razem. Spacerowałyśmy ulicami Dortmundu. Opowiadała mi o Matsie i o ich rozstaniu. Dlaczego się mnie nie zapytała czy mam ochotę tego słuchać??Nie wiem. Może czuła ,że może mi zaufać… Zastanawiające. Mówiła, że Hummels to skarb i takie tam.. Później rozdzieliłyśmy się. Ja poszłam w prawo, ona do przodu i tyle ja widziałam. Więcej razy mi się na oczy nie pokazywała. To był koniec jej i mojej znajomości oraz jej i Hummelsa. Chłopak zerwał z nia wszelakie kontakty, a wydawała się taka miła.

Miesiąc później

Robert zaprosił mnie na mecz. BVB- Hannover 96. Przyjęłam zaproszenie ze względu na to, że miałabyć  na stadionie Ewcia i Angela. Niepocieszającym faktem było to, że przyjdzie też jego dziewczyna. Każda będzie miała koszulkę z nazwiskiem swojego ukochanego, a ja braciszka… Dobre i to. Tak, właśnie. Angelę zaprosił Mario. Cwany chłopak. Wszystkim się wydaje, że on taki miły i uprzejmy, a tu wszystko tylko z pozoru takie kolorowe. Mario potrafi wbić szpileczkę i jest do tego bardzo szczery. Podesłał jej koszuleczkę i idą sobie razem.

Właśnie teraz siedzę na stadionie. Zaraz zacznie się mecz. Trzymamy za chłopaków mocno kciuki. I już wyszli. Piłka w grze. Mecz jest bardzo ex cytujący. Nie ma czasu na nudę. Przyglądamy się z uwagą, każdemu podaniu.

Mats wyprowadził piłkę, podał do Marco i bum!..... Robert Lewandowski 8 min…. Piękny goooollll. Jego dziewczyna była tak uradowana, że nie wiedziała co ma z sobą zrobić. Zmarszczyłam brwi na jej widok, a ona tylko odwzajemniła spojrzenie. Głupia idiotka… Myśli, że jak ma chłopaka piłkarza to jest fajna i cwana.

Mecz zakończył się wynikiem 3-2 dla BVB. Po tych potyczkach mogłyśmy wszystkie wejść na murawę. Chłopaki czekali już na nas z piwem w dłoniach. Pierwsza na boisko wbiegła Anna. Zawiesiła się na szyi Lewego tak jakby go z tydzień nie widziała. Ja stałam z boku. Podszedł do mnie Marco z Matsem i oblali mnie piwem. Byłam cała mokra. Nie wypowiem się na temat Angeli, która nim ociekała.  Bawiliśmy się świetnie i wszystko byłoby dobrze  gdyby nie to, że przez przypadek podłożyłam nogę pannie Annie… Była wściekła. Miałam na sobie szpilki. Pchnęła mnie  na podłogę, zdjęła mi buty z nóg i pourywała od nich obcasy. Przegięła…. Wstała z murawy z prędkością światła. Wszyscy się na nas patrzyli. Ci co mnie znają wiedzą, że uwielbiam buty i są one dla mnie jak skarb. Podeszłam do niej i pociągnęłam ją mocno za włosy, I w tamtej chwili dowiedziałam się, że nie mam z nią szans, ponieważ ona trenuję karate. Nie zauważyłam kiedy leżałam na trawce. Lewy złapał ją i mnie przepraszał. Facet co mi po twoich przeprosinach, jak nie mam butów, jestem cała mokra i do tego mam podartą koszulkę. Wyglądałam jakbym z lumpeksu wyszła. Koszmar.. Nikomu nie życzę takich przeżyć. Marco zabrał mnie do domu. Moi rodzice osłupieli na mój widok. Myślałam, że się posikam ze śmiechu widząc ich miny.. Tak.. To dziwne ! Po mimo tego całego gówna ja miałam ochotę się jeszcze uśmiać..

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Siedziała w domu. Przyjechała troszeczkę później, ponieważ była z chłopakami na imprezie pomeczowej. Mario robił na niej coraz większe wrażenie. Starał się, Alenie pokazywał tego tak dokładnie. Chciał być bardziej tajemniczy. Nie powiedział jej całej prawdy. Zataił przed nią fakt bardzo ważny dla niej. Dlaczego to zrobił?? Dlaczego jej nic nie powiedział?? Może dlatego, zę nie chciał jej do siebie zrazić… Nie wiadomo.. Poszła do kuchni. Zrobiła sobie gorącą czekoladę i miała zamiar udać się z nią to salonu gdy nagle rozległ się dźwięk dzwonka. Poszła otworzyć drzwi.

• O cześć! Jak dobrze, że to ty. Zostawiłaś u mnie w samochodzie szalik. Przyszedłem żeby ci go oddać. Mogę wejść ??
• Nie!
• Co?!- był lekko zdziwiony
• Nie możesz wejść. Nie mam ochoty na gości…
• Aaaa. Rozumiem… To do zobaczenia innym razem. – pocałował ją w policzek i się oddalił.

Angela poszła do siebie. Usiadła wygonie. Położyła na kolanach laptop i serfowała po Internecie w poszukiwaniu newsów… Dostała dziwnego smsa od nieznanego numeru:

Witaj.. Wiem, że nie wiesz kim jestem, ale ja wiem ktoś ty… Proszę cie nie nie przeraź się i przyjdź juro o 17 pod stadion BVB… To spotkanie jest dla mnie bardzo ważne. Nie mogę się ujawnić. Mogę jedynie zapewnić, że nie jestem zboczeńcem. Przyjdź i się nie bój. Będę na ciebie czekał. Do zobaczenia, mam nadzieję.

Nie wiedziała co ma o tym myśleć. Maja wpadła do niej mieszkania.

• O cholera!- krzyknęła
• Co jest??
• Pacz jakiego smsa dostałam…
• Ja mam to samo… ciekawe o co chodzi…??

Rozmyślały dłużej niż pół nocy. Zastanawiały się kto to może być i o co chodzi. Opowiadały sobie o tym co jest a czego nie ma. Maja mówiła o jej miłości do Roberta… A Angela o swojej do Mario.. Chociaż .. Czy to jest miłość??
..........................................................................................................................................
Ten rozdział jest krótki.. Wiem i przepraszam... Obiecuję coś dłuższego.. Postaram się :)) Komentujcie, komentujcie i jeszcze raz komentujcie... Gdy piszecie swoje zdania wiem na czym stoję :D Wysyłajcie mi informacje o waszych blogach. Ja z chęcią je czytam i komentuję :))